Μετά από πάαααααααρα πολύ καιρό - ηθελημένης - αδράνειας (η έμπνευσή μου παραμένει πάντα κυκλωθυμική) αποφάσισα να γράψω για ένα θέμα που ακούγεται πολύ τον τελευταίο καιρό.
Με αφορμή τους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Πεκίνο και τον πόλεμο που ξέσπασε εκεί ψηλά στο κρύο θυμηθήκαμε και την ολυμπιακή εκεχειρία, για να διδάξουμε σε όλο τον κόσμο, ότι οι Έλληνες πρόγονοί μας, που δημιούργησαν τους Ολυμπιακούς Αγώνες, ήταν σαφώς πιο ηθικοί και πιο πολιτισμένοι από τους σύγχρονους βάρβαρους. Δε χάνουμε λοιπόν την ευκαιρία - ως έθνος συλλήβδην - να μιλάμε για την ξακουστή Ολυμπιακή Εκεχειρία που επικρατούσε - λέει - στους αρχαίους Ολυμπιακούς Αγώνες και πρέπει να επικρατεί και σήμερα.
Πρώτον, σε αντίθεση -ως συνήθως - με την εθνική μας προπαγάνδα, η ολυμπιακή εκεχειρία υπήρξε και στην αρχαιότητα απλά ένα "πρέπει". Οι υπερδυνάμεις της εποχής (κυρίως Αθήνα και Σπάρτη) την εφάρμοζαν, όπως και σήμερα, μόνο όταν εξυπηρετούσε τα συμφέροντά τους (βλ. Η.Π.Α. και Ρωσία τώρα). Απόδειξη γι' αυτό είναι πολλοί ρητορικοί λόγοι που εκφωνήθηκαν κατά την έναρξη των αγώνων και που κάνουν έκκληση για εκεχειρία. Συνεπώς το ένδοξο παρελθόν μας μάλλον το μόνο που έχει να προσφέρει είναι ακόμα ένα παράδειγμα ότι "τα ίδια πράγματα γίνονται και θα γίνονται ες αεί όσο η φύση του ανθρώπου παραμένει η ίδια", που λέει και ο Θουκυδίδης.
Δεύτερον, υπάρχουν πολλές μαρτυρίες που αποδεικνύουν ότι και στους αρχαίους ολυμπιακούς υπήρχε πρόβλημα με το ντόπιγκ (δεν ξέρω αν μας το κληρονόμησαν οι "πρόγονοί μας", αλλά φαίνεται ότι η Ελλάδα σε αυτούς τους Ολυμπιακούς θα πάρει χρυσό - μόνο; - στο ντόπιγκ).
Τέλος, οι αρχαίοι ολυμπιακοί σιγά σιγά κατέληξαν να είναι ένα πανηγύρι κατανάλωσης και διαφήμισης (ναι, υπήρχαν κι αυτά), εξού και οι Έλληνες δέχτηκαν να συμμετέχουν και οι Ρωμαίοι σε αυτούς, αφού έφερναν πολλών ειδών, αλλά κυρίως οικονομικά οφέλη στην Πελοπόννησο.
Αυτό που θα έπρεπε να θαυμάζουμε περισσότερο στους αρχαίους Έλληνες δεν είναι τα ιδανικά, η αγνότητά και η τελειότητά τους (πράγματα που δεν υφίστανται στο ανθρώπινο είδος), αλλά η ικανότητά που είχαν να αναπτύξουν τόσο νωρίς μια εκλογικευμένη και ρεαλιστική αντίληψη της πραγματικότητας και να γίνουν γι'αυτό πρότυπα της σύγχρονης δυτικής κοινωνίας (και όχι της δικής μας που εξακολουθεί να επηρεάζεται από τον ανατολίτικο μυστικισμό και την μοιρολατρία). Είναι χαρακτηριστικό πώς οι Έλληνες κατάφεραν - μόνοι ως τώρα στον κόσμο - να δημιουργήσουν μια θρησκεία με ανθρωπόμορφους και ανθρωπότροπους θεούς που χωρίς περιστροφές εξυπηρετούσαν τα συμφέροντα των ανθρώπων σε μια σχέση πάρε-δώσε (πάρε θυσία και δώσε να νικήσω στον πόλεμο).
Το συμπέρασμα είναι θλιβερό: και πάλι κάνουμε σημαία της περηφάνειας μας κάτι, για το οποίο ελάχιστα γνωρίζουμε, αλλά δεν είναι η πρώτη ούτε η τελευταία φορά...
Τετάρτη 13 Αυγούστου 2008
Δευτέρα 19 Νοεμβρίου 2007
Άνθρωποι με μνήμη μυρμηγκιού
Η δολοφονία του Σύρου μετανάστη μου θύμισε ένα παρόμοιο περιστατικό που έγινε το 1993 και το οποίο η κοινωνία μας αντίκρυσε με τελείως διαφορετικό μάτι. Τότε αμερικάνοι αστυνομικοί είχαν θεωρήσει τον Κύπριο γιατρό (δεν ξέρω αν αυτό κάνει τη διαφορά) ύποπτο απλά και μόνο λόγω του χρώματός του (έτσι είχαν πει στην Κύπρο τουλάχιστον)! Οι αστυνομικοί τότε είχανε ισχυριστεί, ότι ο γιατρός αρχικά κινείτο με ύποπτο τρόπο και αργότερα είχε βίαιη συμπεριφορά!!! Μετά την περιγραφόμενη επίθεση στους αστυνομικούς ο ένας τον πυροβόλησε στο στήθος!!!
Θαυμάστε ομοιότητες:
Freshly showered after a day's work at the Westchester County Medical Center, Dr. Lenas Kakkouras left his Queens apartment last Friday night and drove toward Yonkers to pick up a co-worker for their first date. He never arrived.
Dr. Kakkouras apparently made a wrong turn into this city on the Yonkers border. Moments later, in a bizarre sequence of events that is far from clear, Dr. Kakkouras was shot twice, in the shoulder and chest, by a plainclothes Mount Vernon police detective who said Dr. Kakkouras was trying to run him over after having struck his partner, the police said.
The 30-year-old medical resident, who came to the United States from Cyprus two years ago, was pronounced dead just before midnight.
The shooting has touched off outraged cries of police brutality from Dr. Kakkouras's friends in New York's close-knit Greek-Cypriot community, who contend that the doctor, a gentle man known for his sympathetic ministering to handicapped children, was not capable of the violent actions that the police described. But the Mount Vernon Police Commissioner, John DeLeo, said the officers had acted properly in dealing with a man who was behaving irrationally and dangerously. 'Couldn't Kill a Fly'
His friends' description of Dr. Kakkouras stands in sharp contrast to the police account of his behavior.
Commissioner DeLeo said Detectives Anthony Rozzi and Joseph Radzinski -- dressed in street clothes, wearing badges around their necks and identifying themselves as police officers -- had gotten out of a beige Cadillac and approached Dr. Kakkouras because they wondered why he was sitting in his idling car in the eastbound lane of Oak Street, near where they had been on undercover narcotics patrol.
Suddenly and inexplicably, the Commissioner said, Dr. Kakkouras lurched his car, striking Detective Radzinski, and then headed for Detective Rozzi, who had been standing at the side window.
At that point, Commissioner DeLeo said, Detective Rozzi drew his handgun and fired three shots at Dr. Kakkouras's car, striking him once in the shoulder. Dr. Kakkouras then got out of his gray Ford Taurus and began struggling with Detective Rozzi, who fired one shot into Dr. Kakkouras's chest, the Commissioner said.
Initially, the police did not disclose that there had been a struggle, indicating only that the officer fired after Dr. Kakkouras tried to run him down. Fatal Chest Wound
The two detectives were treated and released from a local hospital.
Detective Rozzi's lawyer, Richard A. Ross, said, "He deeply regrets the loss of life," Mr. Ross said. "We feel that under the totality of the circumstances, the discharge of the weapon was justified." But Mr. Ross declined to provide his client's account of the incident.
Ms. Vargas, Dr. Kakkouras's date, said he had probably left the Bronx River Parkway at Oak Street, as she had instructed him, but had inadvertently turned east instead of west.
Charlie Savva, the co-owner of the Harvest Diner, said Dr. Kakkouras might have panicked when he saw the officers emerge from a Cadillac in a desolate, unfamiliar neighborhood. Several weeks ago, Mr. Savva said, Dr. Kakkouras had been chased by several would-be muggers in his Astoria neighborhood. He had eluded them by jumping into a taxi.
Από New York Times
http://query.nytimes.com/gst/fullpage.html?res=9F0CE5DB113FF930A35750C0A965958260
Θαυμάστε ομοιότητες:
Freshly showered after a day's work at the Westchester County Medical Center, Dr. Lenas Kakkouras left his Queens apartment last Friday night and drove toward Yonkers to pick up a co-worker for their first date. He never arrived.
Dr. Kakkouras apparently made a wrong turn into this city on the Yonkers border. Moments later, in a bizarre sequence of events that is far from clear, Dr. Kakkouras was shot twice, in the shoulder and chest, by a plainclothes Mount Vernon police detective who said Dr. Kakkouras was trying to run him over after having struck his partner, the police said.
The 30-year-old medical resident, who came to the United States from Cyprus two years ago, was pronounced dead just before midnight.
The shooting has touched off outraged cries of police brutality from Dr. Kakkouras's friends in New York's close-knit Greek-Cypriot community, who contend that the doctor, a gentle man known for his sympathetic ministering to handicapped children, was not capable of the violent actions that the police described. But the Mount Vernon Police Commissioner, John DeLeo, said the officers had acted properly in dealing with a man who was behaving irrationally and dangerously. 'Couldn't Kill a Fly'
His friends' description of Dr. Kakkouras stands in sharp contrast to the police account of his behavior.
Commissioner DeLeo said Detectives Anthony Rozzi and Joseph Radzinski -- dressed in street clothes, wearing badges around their necks and identifying themselves as police officers -- had gotten out of a beige Cadillac and approached Dr. Kakkouras because they wondered why he was sitting in his idling car in the eastbound lane of Oak Street, near where they had been on undercover narcotics patrol.
Suddenly and inexplicably, the Commissioner said, Dr. Kakkouras lurched his car, striking Detective Radzinski, and then headed for Detective Rozzi, who had been standing at the side window.
At that point, Commissioner DeLeo said, Detective Rozzi drew his handgun and fired three shots at Dr. Kakkouras's car, striking him once in the shoulder. Dr. Kakkouras then got out of his gray Ford Taurus and began struggling with Detective Rozzi, who fired one shot into Dr. Kakkouras's chest, the Commissioner said.
Initially, the police did not disclose that there had been a struggle, indicating only that the officer fired after Dr. Kakkouras tried to run him down. Fatal Chest Wound
The two detectives were treated and released from a local hospital.
Detective Rozzi's lawyer, Richard A. Ross, said, "He deeply regrets the loss of life," Mr. Ross said. "We feel that under the totality of the circumstances, the discharge of the weapon was justified." But Mr. Ross declined to provide his client's account of the incident.
Ms. Vargas, Dr. Kakkouras's date, said he had probably left the Bronx River Parkway at Oak Street, as she had instructed him, but had inadvertently turned east instead of west.
Charlie Savva, the co-owner of the Harvest Diner, said Dr. Kakkouras might have panicked when he saw the officers emerge from a Cadillac in a desolate, unfamiliar neighborhood. Several weeks ago, Mr. Savva said, Dr. Kakkouras had been chased by several would-be muggers in his Astoria neighborhood. He had eluded them by jumping into a taxi.
Από New York Times
http://query.nytimes.com/gst/fullpage.html?res=9F0CE5DB113FF930A35750C0A965958260
Πέμπτη 1 Νοεμβρίου 2007
Ω χαρά!
Όποιος διαβάσει αυτό το κείμενο θα το βρει τραγικά ανιαρό, αλλά θέλω να το γράψω γιατί σήμερα γιορτάζω τη γέννηση του πρώτου μου πνευματικού παιδιού!
Μετά από πέντε χρόνια εγκυμοσύνης πήρα σήμερα στα χέρια μου το παιδάκι μου. Πράσινο πράσινο με κίτρινες γραμμούλες (όπως απαιτούσε το συμβόλαιο), η ματαιοδοξία μου τυπωμένη στο πάνω μέρος κεντρικά και αυτό που με βασάνιζε για τόσα χρόνια στο κέντρο με μεγάλα κίτρινα γράμματα (δε σας λέω τι με βασάνιζε γιατί θα με κοροϊδέψετε).
Το καλό μαζί του είναι ότι δεν κλαίει, δεν πεινάει δεν χρειάζεται καινούργιες πάνες και το καλύτερο: υπάρχει εις πολλαπλούν, όμως το δύσκολο μέρος έχει ήδη προηγηθεί με ατέλιωτες ώρες μπροστά στην οθόνη να ξύνω το κεφάλι μου μπας και κατεβάσει ιδέες, άλλες τόσες να προσπαθώ να εκφράσω τους προβληματισμούς μου στα γερμανικά μπροστά στον τυπικότατο, συμπαθή, αλλά ξενέρωτο καθηγητή μου και αργότερα, αφού είχα περάσει από ιερά εξέταση εφ΄όλης της ύλης, έπρεπε να παίξω το παιχνίδι "κυνηγάω τελείες και κόμματα για τέλειο αποτέλεσμα".΄
Αλλά τώρα έχουν γίνει όλα τα βάσανα παρελθόν και γω περήφανα σας ανακοινώνω ότι γιατρεύω κάθε είδους τσεγκιά στα αρχαία ελληνικά!
Ευχαριστώ (υπόκλιση).
Μετά από πέντε χρόνια εγκυμοσύνης πήρα σήμερα στα χέρια μου το παιδάκι μου. Πράσινο πράσινο με κίτρινες γραμμούλες (όπως απαιτούσε το συμβόλαιο), η ματαιοδοξία μου τυπωμένη στο πάνω μέρος κεντρικά και αυτό που με βασάνιζε για τόσα χρόνια στο κέντρο με μεγάλα κίτρινα γράμματα (δε σας λέω τι με βασάνιζε γιατί θα με κοροϊδέψετε).
Το καλό μαζί του είναι ότι δεν κλαίει, δεν πεινάει δεν χρειάζεται καινούργιες πάνες και το καλύτερο: υπάρχει εις πολλαπλούν, όμως το δύσκολο μέρος έχει ήδη προηγηθεί με ατέλιωτες ώρες μπροστά στην οθόνη να ξύνω το κεφάλι μου μπας και κατεβάσει ιδέες, άλλες τόσες να προσπαθώ να εκφράσω τους προβληματισμούς μου στα γερμανικά μπροστά στον τυπικότατο, συμπαθή, αλλά ξενέρωτο καθηγητή μου και αργότερα, αφού είχα περάσει από ιερά εξέταση εφ΄όλης της ύλης, έπρεπε να παίξω το παιχνίδι "κυνηγάω τελείες και κόμματα για τέλειο αποτέλεσμα".΄
Αλλά τώρα έχουν γίνει όλα τα βάσανα παρελθόν και γω περήφανα σας ανακοινώνω ότι γιατρεύω κάθε είδους τσεγκιά στα αρχαία ελληνικά!
Ευχαριστώ (υπόκλιση).
Τετάρτη 17 Οκτωβρίου 2007
Η σοφία των τοίχων
Αυτά τα συνθήματα είναι λίγη από την σοφία που είναι αποτυπωμένη σε τοίχους ελληνικών πόλεων (για την έλλειψη τέτοιας σοφίας στους δικούς μας τοίχους δεν διαθέτω ικανοποιητική εξήγηση...).
-Ζήτω οι χασίστες και οι φουντικοί.
-Το νου σας. Μας κλέβουν τις ζωές.
-Ξυπνήστε, έχετε να ταΐσετε τις τράπεζες.
-Λευτεριά στον αυνανιζόμενο λαό.
-Παιδιά σκοτώστε τους γονείς σας κι ελάτε στη γιορτή του ορφανοτροφείου μας!
-Γιατί φοράς κλουβί;
-Έλληνες είστε και φαίνεστε.
- Yπάρχει Θεός; (κι από κάτω με μεγάλα γράμματα) - ΥΠΑΡΧΩ!
-Τόσους μπάτσους στο ποδόσφαιρο είχαμε να δούμε από τη χούντα...
-Μην παίρνετε ναρκωτικά, δεν φτάνουν για όλους.
-Εμπρός για μια Ελλάδα... Αρχαία.
-Η ζωή τραβάει την ανηφόρα με τις σημαίες και τα βούρλα που τις κρατάνε.
-Σινούκ εν τω πολλώ το ευ.
-Στο Διάολο ο Μωάμεθ.
-Ας είναι ο ήλιος δικός μου, κι ας λάμπει σ' όλον τον κόσμο!
-Η απάντησή μου είναι "ίσως" και αυτό είναι οριστικό.
-Μη μου δίνετε συμβουλές, λάθη κάνω και μόνος μου.
-Shop -lifting therapy.
-Kεντέρη κατούρα να κάνουμε Μαστούρα...
-Λευτεριά στο χρόνο μας.
-Οι έξι δολοφονημένοι εργάτες στην Κόρινθο είναι από άλλο πόλεμο;
-Τώρα που επιτέλους βρήκα τοίχο, ξέχασα το σύνθημα.
-Ρατσισμός είναι ο πολιτισμός των κανίβαλων.
-Οι ανασφάλειες καίγονται δυσκολότερα από τις θερμίδες.
-Τα λεφτά που κλάπηκαν από την Τράπεζα, είναι κλεμμένα πριν από τη ληστεία ή μετά;
-Η ζωή είναι τραγωδία - σήμερα είμαστε εδώ και αύριο το ίδιο.
-Ο δρόμος για την επιτυχία επισκευάζεται.
-Παρακαλώ μην ρίχνετε τσιγάρα στην λεκάνη. Βρέχονται και μετά ανάβουν δύσκολα.
-Ποτέ δεν έχω καταφέρει να τελειώσω κάτι, αλλά τώρα θα…
-Αυτός ο τοίχος κυκλοφορεί και σε DVD στα καλά Video Club.
-Πες μου που μένεις να σου πω ποιο δάσος έκαψες.
-Εμπρός στον Έτσι που χάραξε ο Τέτοιος.
Και ένα τελευταίο και γνωστό που γράφτηκε -κατ' εξαίρεση- σε τοίχο της Λεμεσού και ενέπνευσε τραγούδι: "Έλα αγάπη μου να κάνουμε έναν Έλληνα ακόμα"!
-Ζήτω οι χασίστες και οι φουντικοί.
-Το νου σας. Μας κλέβουν τις ζωές.
-Ξυπνήστε, έχετε να ταΐσετε τις τράπεζες.
-Λευτεριά στον αυνανιζόμενο λαό.
-Παιδιά σκοτώστε τους γονείς σας κι ελάτε στη γιορτή του ορφανοτροφείου μας!
-Γιατί φοράς κλουβί;
-Έλληνες είστε και φαίνεστε.
- Yπάρχει Θεός; (κι από κάτω με μεγάλα γράμματα) - ΥΠΑΡΧΩ!
-Τόσους μπάτσους στο ποδόσφαιρο είχαμε να δούμε από τη χούντα...
-Μην παίρνετε ναρκωτικά, δεν φτάνουν για όλους.
-Εμπρός για μια Ελλάδα... Αρχαία.
-Η ζωή τραβάει την ανηφόρα με τις σημαίες και τα βούρλα που τις κρατάνε.
-Σινούκ εν τω πολλώ το ευ.
-Στο Διάολο ο Μωάμεθ.
-Ας είναι ο ήλιος δικός μου, κι ας λάμπει σ' όλον τον κόσμο!
-Η απάντησή μου είναι "ίσως" και αυτό είναι οριστικό.
-Μη μου δίνετε συμβουλές, λάθη κάνω και μόνος μου.
-Shop -lifting therapy.
-Kεντέρη κατούρα να κάνουμε Μαστούρα...
-Λευτεριά στο χρόνο μας.
-Οι έξι δολοφονημένοι εργάτες στην Κόρινθο είναι από άλλο πόλεμο;
-Τώρα που επιτέλους βρήκα τοίχο, ξέχασα το σύνθημα.
-Ρατσισμός είναι ο πολιτισμός των κανίβαλων.
-Οι ανασφάλειες καίγονται δυσκολότερα από τις θερμίδες.
-Τα λεφτά που κλάπηκαν από την Τράπεζα, είναι κλεμμένα πριν από τη ληστεία ή μετά;
-Η ζωή είναι τραγωδία - σήμερα είμαστε εδώ και αύριο το ίδιο.
-Ο δρόμος για την επιτυχία επισκευάζεται.
-Παρακαλώ μην ρίχνετε τσιγάρα στην λεκάνη. Βρέχονται και μετά ανάβουν δύσκολα.
-Ποτέ δεν έχω καταφέρει να τελειώσω κάτι, αλλά τώρα θα…
-Αυτός ο τοίχος κυκλοφορεί και σε DVD στα καλά Video Club.
-Πες μου που μένεις να σου πω ποιο δάσος έκαψες.
-Εμπρός στον Έτσι που χάραξε ο Τέτοιος.
Και ένα τελευταίο και γνωστό που γράφτηκε -κατ' εξαίρεση- σε τοίχο της Λεμεσού και ενέπνευσε τραγούδι: "Έλα αγάπη μου να κάνουμε έναν Έλληνα ακόμα"!
Σάββατο 13 Οκτωβρίου 2007
Μακαριοβίζιον 2007
Παραθέτω το άρθρο του Κωνσταντίνου Κωνσταντίνου από το σημερινό "Πολίτη":
Αν νομίζετε ότι τα είδαμε όλα σ' αυτή τη χώρα (και μ' αυτόν τον Πρόεδρο), διαβάστε το κι αυτό: Η Κυβερνησάρα Τάσσου Παπαδόπουλου (και ΣΙΑ) έστειλε επίσημη εγκύκλιο στα σχολεία με την οποία ενημερώνει τους καθηγητές ότι προκηρύσσει μαθητικό διαγωνισμό σύνθεσης τραγουδιού με θέμα το... Μακάριο. Τα τρία καλύτερα τραγούδια, λέει, θα παρουσιαστούν live και θα βραβευθούν από τον ίδιο τον Τάσσαρο (εν μέσω προεκλογικού) στις 7 Δεκεμβρίου, στο Προεδρικό Μέγαρο. Όχι, δεν σας κάνουμε πλάκα. Είναι 100% αληθινό. Εμείς, από σήμερα, αποσύρουμε εκείνη την ατάκα που είχαμε γράψει κάποτε, "Τυχερός Κύπριος, ο απόδημος Κύπριος". Ο πιο τυχερός Κύπριος είναι τελικός ο άτεκνος Κύπριος...
Κ.ΚΩΝ.
ΠΟΛΙΤΗΣ - 13/10/2007, Σελίδα: 12
Δεν ξέρω πόσο απίστευτη ακούγεται αυτή η ανακοίνωση στα αυτιά όσων βρίσκονται
έξω από το χώρο της εκπαίδευσης. Ως εκπαιδευτικός που ακολουθώ οδηγίες
του Υπουργείου Παιδείας πρέπει να συμμορφωθώ στον ένα από τους πέντε σκοπούς
της κυπριακής Παιδείας που είναι η διαμόρφωση εθνικής συνείδησης,
όπως αυτό επιβάλλεται από τις ιδιόμορφες συνθήκες που επικρατούν στην Κύπρο.
Βαρύ το φορτίο. Τι λες στους μαθητές όταν τους διδάσκεις για τον αποικισμό από τους Μυκηναίους; Σύμφωνα με την οδηγία πρέπει να πω ότι ήρθαν με σκοπό να μας εκπολιτίσουν. Κάτι σαν τους Ισπανούς στη Λατινική Αμερική. Τι συμπέρασμα θα βγάλουν τα παιδιά;
Ότι οι πρώτοι τους πρόγονοι ζούσαν στα δέντρα, άρα η ένδοξη εποχή αρχίζει με τους Μυκηναίους.Τι λες για τους Φοίνικες κάτοικους της Κύπρου και την Αμαθούντα; Πώς εξαφανίστηκαν; Προσπερνάς τις σελίδες χωρίς σχόλιο. Ή λες ότι ήταν εχθροί των Ελλήνων και τους άξιζε επειδή συμμάχησαν με τους Πέρσες.
Πώς μαθαίνουν οι νέοι να ερμηνεύουν τα ιστορικά γεγονότα; Όπως τους διδάσκουμε.
Με υψηλού επιπέδου εθνική συνείδηση: "Είμαστε οι καλοί και άδικα υποφέρουμε, όμως κάποτε θα δουν τι θα τους κάνουμε!". Η ανάλυση αυτή τους έχει φέρει πολύ κοντά στο ζητούμενο -όπως το ζητά η κοινωνία μας. Άρα ο στόχος επιτυγχάνεται.
Να πως φτάνουμε στις Μακαριοβίζιον και οι μαθητές μας θα λάβουν μέρος (όσοι είναι "Μακαριακοί" φυσικά) με ζήλο περισσό!
Φέτος στα σχολεία ο Μακάριος θα παίξει πολύ. Είναι ένας από τους επίσημους στόχους της σχολικής χρονιάς. Θα τον ξεσκίσουμε δηλαδή. Σίγουρα θα είναι περήφανος από κει ψηλά για
τα τέκνα του που τον θυμούνται με τόση ανιδιοτέλεια. Και για τον μισταρκόν του επίσης.
Αν νομίζετε ότι τα είδαμε όλα σ' αυτή τη χώρα (και μ' αυτόν τον Πρόεδρο), διαβάστε το κι αυτό: Η Κυβερνησάρα Τάσσου Παπαδόπουλου (και ΣΙΑ) έστειλε επίσημη εγκύκλιο στα σχολεία με την οποία ενημερώνει τους καθηγητές ότι προκηρύσσει μαθητικό διαγωνισμό σύνθεσης τραγουδιού με θέμα το... Μακάριο. Τα τρία καλύτερα τραγούδια, λέει, θα παρουσιαστούν live και θα βραβευθούν από τον ίδιο τον Τάσσαρο (εν μέσω προεκλογικού) στις 7 Δεκεμβρίου, στο Προεδρικό Μέγαρο. Όχι, δεν σας κάνουμε πλάκα. Είναι 100% αληθινό. Εμείς, από σήμερα, αποσύρουμε εκείνη την ατάκα που είχαμε γράψει κάποτε, "Τυχερός Κύπριος, ο απόδημος Κύπριος". Ο πιο τυχερός Κύπριος είναι τελικός ο άτεκνος Κύπριος...
Κ.ΚΩΝ.
ΠΟΛΙΤΗΣ - 13/10/2007, Σελίδα: 12
Δεν ξέρω πόσο απίστευτη ακούγεται αυτή η ανακοίνωση στα αυτιά όσων βρίσκονται
έξω από το χώρο της εκπαίδευσης. Ως εκπαιδευτικός που ακολουθώ οδηγίες
του Υπουργείου Παιδείας πρέπει να συμμορφωθώ στον ένα από τους πέντε σκοπούς
της κυπριακής Παιδείας που είναι η διαμόρφωση εθνικής συνείδησης,
όπως αυτό επιβάλλεται από τις ιδιόμορφες συνθήκες που επικρατούν στην Κύπρο.
Βαρύ το φορτίο. Τι λες στους μαθητές όταν τους διδάσκεις για τον αποικισμό από τους Μυκηναίους; Σύμφωνα με την οδηγία πρέπει να πω ότι ήρθαν με σκοπό να μας εκπολιτίσουν. Κάτι σαν τους Ισπανούς στη Λατινική Αμερική. Τι συμπέρασμα θα βγάλουν τα παιδιά;
Ότι οι πρώτοι τους πρόγονοι ζούσαν στα δέντρα, άρα η ένδοξη εποχή αρχίζει με τους Μυκηναίους.Τι λες για τους Φοίνικες κάτοικους της Κύπρου και την Αμαθούντα; Πώς εξαφανίστηκαν; Προσπερνάς τις σελίδες χωρίς σχόλιο. Ή λες ότι ήταν εχθροί των Ελλήνων και τους άξιζε επειδή συμμάχησαν με τους Πέρσες.
Πώς μαθαίνουν οι νέοι να ερμηνεύουν τα ιστορικά γεγονότα; Όπως τους διδάσκουμε.
Με υψηλού επιπέδου εθνική συνείδηση: "Είμαστε οι καλοί και άδικα υποφέρουμε, όμως κάποτε θα δουν τι θα τους κάνουμε!". Η ανάλυση αυτή τους έχει φέρει πολύ κοντά στο ζητούμενο -όπως το ζητά η κοινωνία μας. Άρα ο στόχος επιτυγχάνεται.
Να πως φτάνουμε στις Μακαριοβίζιον και οι μαθητές μας θα λάβουν μέρος (όσοι είναι "Μακαριακοί" φυσικά) με ζήλο περισσό!
Φέτος στα σχολεία ο Μακάριος θα παίξει πολύ. Είναι ένας από τους επίσημους στόχους της σχολικής χρονιάς. Θα τον ξεσκίσουμε δηλαδή. Σίγουρα θα είναι περήφανος από κει ψηλά για
τα τέκνα του που τον θυμούνται με τόση ανιδιοτέλεια. Και για τον μισταρκόν του επίσης.
Σάββατο 6 Οκτωβρίου 2007
Σύγχρονο κυπριακό ιδεώδες
Για να αλλάξει και λίγο το κλίμα σας παρουσιάζω ένα πρότυπο καλαισθησίας σημερινού Κυπραίου. Δε θα αναφέρω στοιχεία του προφίλ του, αλλά πιστεύω ότι τουλάχιστον το επάγγελμά του (το πιο in επάγγελμα στην Κύπρο) μπορείτε να το φανταστείτε. Ο χαρτοφύλακας είναι original - διπλοτσεκαρισμένη πληροφορία.
Πάω στοίχημα, ότι μπορείτε να φανταστείτε, από τι είδους όχημα
εθεάθη να βγαίνει το πρόσωπο. Απαθανάτισα το απίστευτο θέαμα, γιατί το θεώρησα ως ένα ντοκουμέντο του σύγχρονου κυπριακού πολιτισμού και των ιδεωδών του λαού μας.
Τρίτη 2 Οκτωβρίου 2007
Αν είναι ποτέ δυνατόν!
Δήλωση του κ. Πασιαρδή για τους Ιρανούς κρατούμενους (από τον Πολίτη 02/10/07):
"αν επέλεξαν ή τους συμβούλευσαν να επιλέξουν να ανέβουν στο ντεπόζιτο με την ψευδαίσθηση ότι θα εκβιάσουν, αν τους αρέσει, ας μείνουν και ένα μήνα. Ας μείνουν όσο θέλουν στο ντεπόζιτο που είναι ευάερο".
Αδυνατώ πραγματικά να πιστέψω, ότι υπουργός δημοκρατικού κράτους έκανε τέτοια δήλωση. Είναι δυνατόν αξιωματούχος να ειρωνεύεται με τόσο κυνισμό κρατούμενους σε απεργία πείνας και μάλιστα αλλοδαπούς; Δεν είμαστε με τα καλά μας.
Και είμαι σίγουρη ότι θα βρεθούν και άλλοι να μας πουν ότι
ο Υπουργός δεν ειρωνεύτηκε, απλώς έκανε ένα σχόλιο.
Αμ το άλλο; Ότι δεν συνομιλούν με στασιαστές; Γιατί αν δεν επαναστατούσαν οι άνθρωποι ποιος θα δεχόταν να συνομιλήσει μαζί τους; Που είσαι κ. Συλικιώτη; Σε πεθυμήσαμε αφάνταστα.
"αν επέλεξαν ή τους συμβούλευσαν να επιλέξουν να ανέβουν στο ντεπόζιτο με την ψευδαίσθηση ότι θα εκβιάσουν, αν τους αρέσει, ας μείνουν και ένα μήνα. Ας μείνουν όσο θέλουν στο ντεπόζιτο που είναι ευάερο".
Αδυνατώ πραγματικά να πιστέψω, ότι υπουργός δημοκρατικού κράτους έκανε τέτοια δήλωση. Είναι δυνατόν αξιωματούχος να ειρωνεύεται με τόσο κυνισμό κρατούμενους σε απεργία πείνας και μάλιστα αλλοδαπούς; Δεν είμαστε με τα καλά μας.
Και είμαι σίγουρη ότι θα βρεθούν και άλλοι να μας πουν ότι
ο Υπουργός δεν ειρωνεύτηκε, απλώς έκανε ένα σχόλιο.
Αμ το άλλο; Ότι δεν συνομιλούν με στασιαστές; Γιατί αν δεν επαναστατούσαν οι άνθρωποι ποιος θα δεχόταν να συνομιλήσει μαζί τους; Που είσαι κ. Συλικιώτη; Σε πεθυμήσαμε αφάνταστα.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
